μενετικός

μενετικός, -ή, -όν (Α) [μενετός]

1. αυτός που μένει σταθερός σε κάτι, υπομονητικός, καρτερικός

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ μενετικόν

η υπομονή, η καρτερικότητα, η σταθερότητα.